شکی نیست که آنفولانزای پرندگان H5N1 “پتانسیل همه گیری” دارد. این بدترین سناریو چقدر محتمل است؟

این داستان بخشی از نظر دوم CBC Health است، تجزیه و تحلیل هفتگی اخبار سلامت و علوم پزشکی که صبح شنبه برای مشترکان ایمیل می شود. اگر هنوز ثبت نام نکرده اید، می توانید این کار را از طریق انجام دهید با کلیک کردن اینجا.

---

در اوایل سال 1997، تنها یک سال پس از اولین کشف H5N1، علائم هشدار دهنده ای وجود داشت که نشان می داد این شکل از آنفولانزای پرندگان می تواند به بیش از پرندگان آسیب برساند.

در آن سال، شیوع پرندگان در چین و هنگ کنگ با 18 عفونت انسانی مرتبط بود. و یک سوم از این افراد بعداً مردند.

در دهه‌های بعد، زنگ خطر جامعه علمی بلندتر و بلندتر به صدا درآمد. H5N1 ده‌ها گونه دیگر را آلوده کرده است، از ده‌ها میلیون پرنده وحشی و پرورشی گرفته تا راکون و روباه، فوک‌ها و شیرهای دریایی، و اخیراً، لبنیات آمریکا. این ویروس در نهایت باعث بیش از 800 عفونت انسانی در سراسر جهان شد که نرخ مرگ و میر خیره کننده ای در حدود 50 درصد برای موارد شناخته شده داشت.

افزایش تعداد میزبان های ویروس، [its] در سرمقاله ماه می در مجله پزشکی پیشرو بیماری های عفونی Lancet هشدار داده شد که گسترش احتمالی در بین پستانداران و بین پستانداران و انسان ها، توزیع جغرافیایی گسترده آن و مقیاس بی سابقه شیوع در میان پرندگان نگرانی ها را در مورد پتانسیل همه گیری H5N1 افزایش می دهد.

با توجه به این عوامل، ممکن است یک بیماری همه گیر آنفولانزای مرغی نه تنها اجتناب ناپذیر، بلکه اجتناب ناپذیر به نظر برسد.

با این حال، واقعیت مبهم تر است. اگرچه ویروس های آنفولانزا توانایی تکامل سریع را دارند، این ویروس علیرغم اینکه در سه دهه گذشته در گردش بوده است، قادر به سازگاری با انتقال انسان به انسان نیست.

تیموتی اسلای، اپیدمیولوژیست، محقق قدیمی آنفولانزا و استاد بازنشسته در دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه متروپولیتن تورنتو، گفت: «اما هنوز هم ممکن است اتفاق بیفتد.

و اگر چنین اتفاقی بیفتد… یک فاجعه بهداشتی جهانی خواهد بود.»

“آیا ما شروع را تماشا می کنیم؟”

بنابراین، این بدترین سناریو چقدر محتمل است؟ و هنگامی که H5N1 از فردی به فرد دیگر سرایت کند – در یک ماه، یک سال یا یک دهه – عواقب آن چه خواهد بود؟

سی‌بی‌سی نیوز با چندین محقق، از جمله محققانی که در حال حاضر H5N1 را مطالعه می‌کنند و دیگرانی که روند آنفولانزا را برای دهه‌ها دنبال کرده‌اند، صحبت کرد تا به روشن کردن سؤالات مهم بی‌پاسخ درباره توانایی ویروس در ایجاد یک بیماری همه‌گیر احتمالی کمک کند.

“آیا ما شروع را تماشا می کنیم؟ آیا جایی است که ما تأثیرات مکرر را مشاهده می کنیم که یک بار ایجاد می شوند؟ یا مثل کووید است که ناگهان مجموعه‌ای از موارد انسانی وجود دارد و دیگر خیلی دیر شده است؟» – از لوئیز مونکلا، محقق آنفولانزای مرغی و دانشیار دانشگاه پنسیلوانیا پرسید.

او می گوید راهی برای دانستن وجود ندارد.

به همین دلیل است که دانشمندانی مانند Moncla از نزدیک ویروس را زیر نظر دارند تا الگوهای انتقال و تکامل مداوم آن را درک کنند تا اولین نشانه‌های طوفان در حال وقوع را تشخیص دهند.

انتشار ویروس H5N1 در میان گاوهای شیری ایالات متحده در ماه های اخیر و داده های بدست آمده از وزارت کشاورزی، گنجینه ای از توالی یابی ژنتیکی را در اختیار دانشمندان قرار داده است.

چندین گروه تحقیقاتی، از جمله Moncla، اخیراً به نتایج مشابهی رسیده‌اند: این ویروس احتمالاً در اواخر سال 2023 از پرندگان به گاو منتقل شده و ماه‌ها قبل از گزارش اولین موارد در ماه مارس سال جاری، در بین گاوها به‌طور غیرقابل شناسایی منتشر شده است.

تجزیه و تحلیل مداوم توالی های Moncla که تا به امروز منتشر شده است همچنین نشان می دهد که چگونه شکل فعلی H5N1 در گردش – یک اصل و نسب معروف به 2.3.4.4b – دارای جهش های نگران کننده است.

او به سرعت گفت: «آنجا اسلحه سیگار کشیدن ممنوع است. برخی جهش‌ها رخ داده‌اند که می‌توانند همانندسازی را در پستانداران تقویت کنند، اما برخی از جهش‌هایی که ما واقعاً نگران آن‌ها هستیم، نمی‌بینیم.»

---

اینها شامل سازگاری هایی است که به این ویروس اجازه می دهد تا بهتر به گیرنده های انسانی خاص در دستگاه تنفسی فوقانی متصل شود و به راحتی بین افراد منتقل شود. بدون چنین تغییر مشخصی، عفونت H5N1 در انسان معمولا متوقف می شود.

مورد اخیر عفونت یک کارگر در تگزاس را در نظر بگیرید. بررسی اجمالی پرونده، روز جمعه در مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شد، توضیح داد که چگونه یک کارگر با گاوهای شیری بیمار تماس نزدیک پیدا کرد و در نتیجه دچار التهاب چشم و شکستگی عروق خونی شد. ویروس شناسایی شده در نمونه کارگر قبلاً تغییرات ژنتیکی مرتبط با سازگاری ویروس با پستانداران را نیز مشاهده کرده بود.

اما این فرد هیچ علامت تنفسی نداشت – همچنین افرادی که با خانواده تماس داشتند بیمار نشدند.

بنابراین برای انتقال بعدی چه چیزی لازم است؟ خیلی کم، از نظر تکاملی.

دکتر جنیفر گاتری، دانشیار دانشگاه وسترن در لندن، که متخصص در ژنومیک پاتوژن ها و بیماری های عفونی است، می گوید: «آنفلوانزا ویروسی است که به راحتی جهش می یابد.

“هر چه چیزها بیشتر در گردش باشند، همیشه این احتمال وجود دارد که همه چیز تغییر کند.”

دانشمندان در تلاش برای تایید موارد انسانی هستند

با وجود این نگرانی‌ها، آنچه در حال حاضر مبهم است این است که چگونه افزایش عفونت گاو بر کارگران مزرعه تأثیر می‌گذارد، جدای از پرونده تگزاس در ماه مارس.

دامپزشکان و پزشکان در ایالت هایی با شیوع لبنیات آسوشیتدپرس گفت چند گزارش از بیمار شدن کارگران مزرعه وجود دارد، اما تأیید موارد به یک دلیل کلیدی دشوار است: بسیاری از کارگران مایل به آزمایش نیستند.

گاتری گفت: “شما گروه هایی از مردم دارید که به دلایل مختلف ارتباط نزدیکی با سرویس بهداشتی ندارند.” شاید این جمعیت آسیب پذیری مانند مهاجران باشد یا زبان مانعی برای آن باشد.»

آزمایشگاه های بهداشت دولتی نیز حدود 25 نمونه آزمایش انسانی را به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده (CDC) ارسال کرده اند و حدود 100 کارگر دیگر تحت نظر هستند.

نیرو شاه، معاون مدیر کل CDC روز چهارشنبه گفت که خطر تبدیل از چند مورد پراکنده به “چیزی که نگرانی بین المللی وجود دارد” “قابل توجه است”. این را Politico گزارش کرده است.

«همه ما دیده‌ایم که چگونه یک ویروس می‌تواند در سراسر جهان پخش شود قبل از اینکه بهداشت عمومی فرصتی برای پوشیدن کفش داشته باشد. این خطری است که باید از آن آگاه باشیم.”

مونکلا همچنین می‌گوید این خطرات واقعی هستند، اما تردید دارد که آیا داده‌های دولتی به اندازه کافی سریع – و به اندازه کافی – برای کمک به دانشمندان برای درک آنچه در خطر است به اشتراک گذاشته می‌شوند. او هشدار می دهد که دقیقاً مشخص نیست که چه تعداد از افراد در آینده مورد آزمایش قرار می گیرند و مقامات چقدر فعال هستند تا موارد یا خوشه های جدید بالقوه را پیدا کنند.

تعداد کامل و شدت عفونت‌های انسانی می‌تواند اطلاعات بیشتری را با فاش ساختن اینکه آیا تعداد زیادی از افراد آلوده با علائم خفیف یا بدون علائم خفیف وجود دارد یا نه، یا اینکه هنوز یک مانع تکاملی بزرگ وجود دارد، همانطور که دانشمندان امیدوارند، وجود دارد که از ابتلای ویروس به انسان‌ها جلوگیری می‌کند، اطلاعات بیشتری را ارائه کند. به طور منظم.

مونکلا می‌گوید همچنین سؤالات مبرمی در مورد نقش مسیرهای مواجهه وجود دارد.

وقتی فردی مثلاً در هنگام ذبح مرغ آلوده مقدار زیادی ویروس استنشاق می‌کند، در مقایسه با کسی که پس از دوشیدن گاو بیمار می‌شود، این عفونت‌ها چقدر متفاوت هستند؟ و چه ارتباطی با علائم، از التهاب خفیف چشم تا یک بیماری تنفسی کشنده دارد؟

مونکلا گفت: «پر کردن این شکاف از دست رفته بسیار مهم است.

مرگ و میر همچنان مبهم است

Sly در تورنتو همچنین بر نیاز به درک تأثیر بالقوه H5N1 در صورتی که از فردی به فرد دیگر شروع شود، تأکید می کند. به طور خاص، تعیین مرگ و میر واقعی آن سوالی است که اپیدمیولوژیست ها از اوایل دهه 2000 سعی در پاسخ به آن داشتند.

در آن زمان، سازمان بهداشت جهانی تخمین زد که آنفولانزای پرندگان میزان مرگ و میر تقریباً 60 درصدی در انسان ها داشت. اگر چنین نرخ های مرگ و میر در طول همه گیری ادامه داشت، Sly و دانشمندان دیگر در مقاله ای در سال 2008 نوشتندH5N1 یک “سناریوی واقعاً وحشتناک” را نشان می دهد.

اما تجزیه و تحلیل خود از داده‌های نظارتی، همراه با آزمایش‌های خون برای تعیین مواجهه قبلی با ویروس، به این نتیجه رسید که میزان مرگ و میر ناشی از این ویروس در انسان‌ها احتمالاً نزدیک‌تر به 14 تا 33 درصد است.

از آن زمان، موارد بسیار بیشتری از عفونت انسانی گزارش شده است، از جمله مواردی که ممکن است مورد توجه قرار نگرفته باشند، که نشان می دهد میزان واقعی مرگ و میر ممکن است حتی کمتر باشد.

گاتری گفت: «حداقل در سطح جهانی، ما احتمالاً موارد زیادی را ثبت نکرده‌ایم، بنابراین من گمان می‌کنم که مخرج آن تا حدودی دست کم گرفته می‌شود. “کسی که بیماری بسیار بسیار خفیفی دارد احتمالاً حتی نمی داند که آنفولانزا دارد.”

با این حال، اسلای هشدار می دهد که اثرات ویروس آنفولانزای جدید که در میان جمعیت فراگیر می شود، جامعه را به بن بست می کشاند و باعث نرخ بالای مرگ و میر و بیماری می شود.

نرخ مرگ و میر در همه گیری های قبلی آنفلوانزا از کمتر از یک درصد در طول همه گیری های 1957 و 1968 تا حدود 2.5 درصد در سال 1918 متغیر بود که تحقیقات نشان می دهد که می تواند منجر به مرگ شود. از 23 تا 50 میلیون نفر در سراسر جهان تنها در چند سال

همه‌گیری کووید-19، ناشی از ویروس کرونا، نه آنفولانزا، در اوایل سال 2020 نرخ مرگ و میر تا 8.5 درصد داشت. طبق یک تحلیلکه بعداً تا پایان سال 2022 به 0.27 درصد کاهش یافت.

Sly گفت که اگر میزان مرگ و میر انسان در اثر H5N1 بیشتر از این باشد، “به نتایج مطلقا فاجعه بار یا فاجعه بار می رسد.”

او می‌گوید مشکل این است که ما نمی‌دانیم دقیقاً چه اتفاقی می‌افتد «وقتی به انسان سرایت کند».

خواستار افزایش نظارت و آزمایش است

بسیاری از دانشمندان هشدار می‌دهند که بدون مداخله سریع و نظارت فعال، احتمال ابتلای افراد بیشتری به H5N1 – و دستیابی به سازگاری‌های وحشتناکی که امکان انتشار آن را فراهم می‌کند – می‌تواند به طور چشمگیری افزایش یابد.

در گزارشی که در اوایل آوریل منتشر شدمقامات بهداشتی اروپا اقدامات لازم مختلف از جمله افزایش نظارت و به اشتراک گذاری داده ها، برنامه ریزی دقیق برای تولید مرغ و خز، و استراتژی های پیشگیرانه مانند واکسیناسیون طیور و افراد در معرض خطر را تشریح کرده اند.

مقامات فدرال روز جمعه گفتند که کانادا قصد دارد نظارت بر آنفولانزای پرندگان را در بحبوحه شیوع فزاینده ویروس H5N1 در گاوهای شیری ایالات متحده گسترش دهد و تلاش‌های نظارتی اکنون شامل آزمایش شیر فروخته شده در قفسه‌های فروشگاه‌ها می‌شود.

اما هم در ایالات متحده و هم در کانادا این نگرانی وجود دارد که تلاش های واقعی دولت به اندازه کافی پیش نمی رود.

اسلای گفت: “افرادی که با گاو کار می کنند باید به طور منظم آزمایش خون بدهند تا ببینند آیا در این گروه قرار دارد یا خیر.” “کانادا فکر می کند موازی 49 یک مانع ویروس است، و اینطور نیست.”

او می گوید با توجه به این احتمال که این ویروس در نهایت برخی جهش های تکاملی نهایی را انجام دهد، کشورها نمی توانند به سمت دیگری نگاه کنند.

اسلای گفت: “به نظر می رسد ممکن نیست، تا زمانی که ناگهان ممکن شود.”