آتش نشانانی که خانه های خود را در اثر آتش سوزی از دست داده اند برای فصل آینده آماده می شوند

در آگوست 2023، آتش‌سوزی نهر مک‌دوگال در منطقه اوکاناگان در بریتیش کلمبیا ویرانی به بار آورد.

پل ژیدوویچ، رئیس آتش نشانی سازمان آتش نشانی ویلسون، در حال مبارزه با آتش سوزی در دریاچه تریدرز در ساحل غربی دریاچه اوکاناگان بود.

آن وقت بود که دید خانه خودش را در آتش گرفت.

ژیدوویچ در آوریل امسال به سی بی سی نیوز گفت: «بی حس کننده بود.

خانه ژیدوویچ ها در آتش سوخت. او سپس بیش از 20 ساعت برای محافظت از خانه های دیگران کار کرد.

فرمانده آتش نشانی گفت: چهار ساعت خوابیدیم و دوباره برگشتیم و 28 روز متوالی آتش را خاموش کردیم.

زیدوویچ یکی از 13 آتش نشانی بود که در آتش نشانی ویلسون فرود آمدند که خانه های خود را از دست دادند. تیپ آتش نشانی آماده خدمت به جوامع بین Traders Cove و Shelter Cove در آن زمان تنها 24 نیرو داشت.

ژیدوویچ گفت: «این یک ضربه بزرگ در سطح احساسی شخصی و همچنین برای آتش نشانی است. وقتی تمرین هفتگی دارید و چهره ها را می بینید و می دانید چه چیزی را از دست داده اند، درد دارد.»

به گفته مقامات شهرداری کلونا، آتش‌سوزی جنگلی مک‌دوگال کریک بزرگترین آتش‌سوزی در تاریخ کلونای غربی است که بیش از 180 خانه را ویران کرد و بیش از 10000 نفر از ساکنان را مجبور به تخلیه کرد.

هشت ماه بعد، حتی یک خانه آتش نشانی هم بازسازی نشده است. برخی از آتش نشانان هنوز در حال مذاکره در مورد ادعاهای بیمه هستند، بسیاری در انتظار مجوزهای ساختمانی هستند و برخی دیگر اخیراً آوار خانه های خود را تخریب یا پاکسازی کرده اند.

اما همه آتش نشانان مصمم هستند که به زندگی و کار در جامعه خود ادامه دهند زیرا با فصل آتش سوزی بالقوه ویرانگر دیگری روبرو هستند.

راب بیکر، کاپیتان آتش‌نشانی ویلسون گفت: «ما آماده‌ایم، اما همچنین می‌توانیم ببینیم که چه نوع آسیبی می‌تواند وارد شود و چیزها با چه سرعتی می‌توانند حرکت کنند».

فهرست کنید

صبح پنجشنبه، همسر بیکر، آنیک دو گوئر، پس از اطلاع از دستور تخلیه احتمالی به خانه یکی از دوستانش در کلونا رفت. او سگشان واتسون، چند لباس و یک جعبه پاسپورت و سایر اسناد مهم را برد.

دگوئر در دو دهه‌ای که در آنجا زندگی می‌کند، چندین بار به دلیل آتش‌سوزی‌های جنگلی مجبور به تخلیه خانه Traders Cove خود شده است. او همیشه معتقد بود که باز خواهد گشت.

او در آن شب به سختی خواب بود که حدود ساعت 5 صبح بعد از ظهر یک اعلان روی تلفن او ظاهر شد.

دو گوئر به سی بی سی نیوز گفت: راب پیامک زد و گفت که در خانه نیست.

«ساعت 5 صبح بود. نگاهی به اتاق انداختم و دو تا کیفی که داشتم و جعبه ما را دیدم. و من فکر کردم، “وای، این چیزی است که ما داریم.”

بیکر و دی گویر اکنون در یک خانه شهری اجاره ای در کلونا زندگی می کنند.

یکی از وظایف متعدد آنها از زمان از دست دادن خانه، نوشتن فهرستی برای شرکت بیمه از هر چیزی که در خانه دارند و ارزش آن چقدر است.

دو گوئر گفت: «در دو ماه اول، نمی‌توانستم کتاب بخوانم، نمی‌توانستم پادکست گوش کنم. “نه به این دلیل که ناراحت بود، [but] مغز شما آنقدر مشغول پردازش است که انرژی ذهنی برای انجام هر کاری که معمولاً در زمان استراحت انجام می دهید را ندارید.

ژیدوویچ و همسرش کاتلین ژیدوویچ در وضعیت مشابهی هستند.

نصف شب از خواب بیدار می‌شوی و فکر می‌کنی، پل، آیا کاردک را در لیست قرار دادی؟ ما کاردک را فراموش کردیم.» “شما دائماً به لیست فکر می کنید و استرس زا است.”

“بالاتر و فراتر”

وقتی آتش‌سوزی شروع شد، پسر عموی پل ژیدوویچ یک GoFundMe راه‌اندازی کرد تا برای آتش‌نشانانی که خانه‌های خود را از دست داده بودند، پول جمع‌آوری کند. بیش از 175000 دلار جمع آوری شد که به طور مساوی بین آتش نشانان تقسیم شد.

سازمان‌های محلی و اعضای جامعه نیز با جمع‌آوری لباس برای خانواده‌ها و ارائه چندین وعده غذایی در روز به آتش‌نشانان در حالی که ساعات طولانی کار می‌کردند، حمایت کردند.

جنیفر هنسون، افسر ارتش رستگاری کرانه باختری که به همراه همسرش از آتش نشانان حمایت می کرد، می گوید: «اغلب در جوامع کوچکتر و دورافتاده تر، پیوندی وجود دارد که همیشه در یک شهر وجود ندارد.

این زوج به خرید یک ماشین قهوه تجاری برای سالن آتش نشانی Wilson’s Landing کمک کردند، در جشن کریسمس خود شرکت کردند و هنوز ارتباط خود را با آتش نشانی حفظ کردند.

ژیدوویچ و بیکر می گویند که از جامعه خود بسیار سپاسگزار هستند.

زیدوویچ گریان می‌گوید خانواده‌ای که خانه‌اش توسط آتش‌نشانان ویلسون لندینگ نجات داده شده بود، هر هفته پس از آتش‌سوزی، محصولات پخته شده را در ایستگاه آتش‌نشانی رها می‌کردند.

ژیدوویچ گفت: “همیشه یک یادداشت وجود دارد، چیزی که نشان دهنده قدردانی آنهاست، و چیزی فراتر از آن است.”

بیکر می گوید حمایت جامعه به آتش نشانان کمک می کند تا از زنده ماندن به شکوفایی برسند.

او گفت: «این تفاوت بین هنوز جوشیدن و زندگی در این دنیای متزلزل و احساس حمایت ایجاد کرد.

“ما عصبی هستیم”

برخی از ساکنان بریتانیایی آمریکایی که خانه های خود را در آتش سوزی های 2023 از دست دادند، ممکن است سعی کنند در تابستان امسال بر بازسازی تمرکز کنند. اما حتی با حمایت قاطع جامعه، ژیدوویچ و بیکر در چند ماه آینده باید به مسائل مبرم تری رسیدگی کنند.

مقامات فدرال هشدار می دهند که کانادا ممکن است با فصل ویرانگر آتش سوزی جنگلی به دلیل زمستان غیرمعمول گرم و خشکسالی گسترده روبرو شود.

بیکر گفت: «ما عصبی هستیم. “این یک شروع خشک دیگر برای سال است.”

ژیدوویچ می گوید که مقامات آتش نشانی استانی و منطقه ای پیش بینی ای را با او به اشتراک گذاشته اند که نشان می دهد هوا خشک تر و گرمتر از زمان آن سال گذشته است.

“ما نمی دانیم در چند ماه آینده چه اتفاقی خواهد افتاد. شاید باران ها شروع شود و مخازن انباشته شوند و رطوبت به زمین بازگردد، اما نمی توانیم این را پیش بینی کنیم. فقط باید برای بالقوه آماده شویم. ژیدوویچ گفت: یک فصل آتش سوزی مهم دیگر.

اما او می گوید که آتش سوزی های ویرانگر سال گذشته جنبه تاریکی دارد.

وی با اشاره به زیر رویش بی رویه و خشکی درختان گفت: سوخت کمتر از گذشته است. بنابراین من واقعاً نفس راحتی می کشم زیرا کمتر چیزی برای سوزاندن وجود دارد.

او نگران مناطق دیگری است که هنوز نسوخته اند، اما می گوید تیمش آماده است تا وارد عمل شود.

اداره آتش نشانی Wilson’s Landing سه عضو جدید اضافه کرده است. ژیدوویچ گفت و بسیاری از آتش نشانانی که خانه های خود را از دست دادند خانه هایی را در نزدیکی سالن آتش نشانی اجاره کردند تا بتوانند به سرعت واکنش نشان دهند.

تلاش آتش نشانان بی تاثیر نبود.

هنسون گفت: “آتش نشانان Wilson’s Landing افرادی هستند که به طور مداوم تعهد خود را به جامعه نشان می دهند.”

ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که به شدت به مردم نیاز دارد که نه تنها بگویند اهمیت می‌دهند، بلکه باید دست به اقدام بزنند، و ما می‌توانیم روی آتش‌نشانان Wilson’s Landing به عنوان این افراد حساب کنیم.»

بر اساس برآوردهای آنها، دو تا سه سال طول می کشد تا ژیدوویچ، بیکر و خانواده هایشان در خانه های بازسازی شده بیابند.

نقشه های ساختمان باید تنظیم شود، مجوزها صادر شود، کارهای مهندسی جدید انجام شود و بیمه دریافت شود.

همه این موانع ارزش آن را دارد که ژیدوویچ دوباره در جامعه خود زندگی کند.

او گفت: من علاقه ای به زندگی در جای دیگری ندارم. این یک مکان عالی برای زندگی است.”