پدر آنها مرده بود، اما پلیس تورنتو به آنها چیزی نگفته بود. آنها می خواهند مطمئن شوند که این اتفاق برای هیچ کس دیگری نمی افتد

جیمز تیلور بیش از یک هفته بود که از پدرش داگلاس تیلور 66 ساله خبری نداشت که غیرمعمول نبود. بنابراین وقتی در 23 فوریه برای ثبت نام و ملاقات با او رفت، به چیز جدی مشکوک نشد.

اما وقتی به آپارتمان پدرش در تورنتو رسید، یک مهر پلیس روی در بود که روی آن نوشته شده بود: بدون اجازه نشکن.

وحشت زده و گیج، با همسرش الکساندرا تیلور تماس گرفت و او با کارکنان ساختمان تماس گرفت تا دلیل پلمپ واحد را جویا شود. اینطوری خانواده متوجه شدند که پدر 11 روز پیش فوت کرده است.

جیمز گفت: “این فقط به او بی احترامی است زیرا او در فریزر است و فقط منتظر است و ما نمی دانیم.”

گزارش پلیسی که خانواده از طریق درخواست آزادی اطلاعات به دست آورده است نشان می‌دهد که بازرسان جیمز و خواهرش کریستین تیلور را به‌عنوان خویشاوندان نزدیک پدرشان فهرست کرده‌اند.

افسران شماره تلفن همراه خود را در پایگاه داده های داخلی و فهرست کسب و کار آنلاین قرار دادند، اما چیزی به دست نیامد. به نظر می رسد که پس از آن هیچ تلاش دیگری از سوی پلیس برای تماس با آنها صورت نگرفت.

کریستین گفت: “همه امیدوارند که بتوانند با عزت زندگی کنند، اما در مرگ نیز عزت داشته باشند.” فکر می کنم همه ما احساس می کردیم که از او گرفته شده است.»

پس از چندین گفتگو با پلیس، خانواده می گویند که هنوز نمی توانند پاسخی در مورد اینکه چرا به آنها اطلاع داده نشده است، دریافت کنند. بنابراین آنها در 4 آوریل نامه ای به خدمات پلیس تورنتو ارسال کردند که در آن اقدامات قانونی احتمالی را تشریح کرد، اگرچه خانواده می گویند در حال حاضر هیچ برنامه ای برای حرکت به جلو ندارند. آنها فقط می خواهند مطمئن شوند که این اتفاق برای کسی دیگر نمی افتد.

هنگامی که CBC با استفانی سایر، سخنگوی پلیس تورنتو تماس گرفت، این سرویس نتوانست به دلیل نامه ارسال شده توسط خانواده اظهار نظر کند.

سایر گفت: ما از دست دادن آنها را به خانواده و عزیزان تسلیت می‌گوییم.

پلیس هرگز به خانواده اطلاع نداد

تیلور در 12 فوریه توسط یک همسایه در واحد خود در Ray McCleary Towers، مجتمع مسکونی سالمندان در شرق تورنتو که توسط WoodGreen Community Services اداره می‌شود، جسد پیدا کرد.

طبق گزارش پلیس، پلیس هیچ نشانه ای از بازی ناپسند پیدا نکرد و پزشکی قانونی اعلام کرد که او به دلایل طبیعی فوت کرده است.

در این گزارش آمده است که «در بازرسی از آپارتمان اطلاعات مفیدی در مورد بستگان نزدیک به دست نیامده است». خانواده تیلور می‌گویند که عکس‌هایی از او به همراه فرزندان و نوه‌هایش در آپارتمان نمایش داده می‌شد که باید سرنخی از فعال بودن خانواده در زندگی او می‌بود.

در ادامه این گزارش آمده است که آپارتمان پلمپ شده است و یکی از کارکنان WoodGreen به افسران اطلاعاتی درباره نزدیکان تیلور داده است.

گزارش پلیس ظاهراً نشان می دهد که افسر آن شب شماره تلفن همراه خواهر و برادر را در یک پایگاه داده داخلی جست و جو کرده و ظاهراً به دنبال آدرس آنها بوده است، اما هیچ موردی از آنها دیده نشده است.

نام و شماره آنها روز بعد به افسر دیگری داده شد، اما یک رقم شماره تلفن همراه جیمز در گزارش به اشتباه وارد شده بود.

آن افسر از طریق پایگاه داده داخلی پلیس داخلی دیگر و در yellowpages.com، یک وب سایت کسب و کار آنلاین، به دنبال اعداد گشت، اما چیزی پیدا نکرد.

بر اساس این گزارش، به نظر می رسد هیچ تلاش دیگری برای یافتن فرزندان تیلور یا سایر اعضای خانواده انجام نشده است.

ورودی بعدی صورتجلسه 10 روز بعد در 23 فوریه است. این فیلم تماس الکساندرا با پلیس را پس از کشف مهر پلیس روی درب پدرش توسط شوهرش توصیف می کند.

وی در پایان به نزدیکترین بستگان خود یعنی همسرش اطلاع داد.

او در حالی که اشک هایش را دفع می کرد، گفت: «این یک تماس تلفنی بسیار سخت بود.

“این اشتباه است”

هنگامی که از افسر روابط رسانه ای پلیس تورنتو، شانون ایمز، در مورد روند گزارش مرگ به طور کلی پرسیده شد، گفت که در صورت امکان و در اسرع وقت این کار باید شخصاً انجام شود.

او گفت: “هیچ چارچوب زمانی مشخصی وجود ندارد زیرا بر اساس شرایط خاص و مدت زمان لازم برای یافتن خویشاوندان بعدی خواهد بود.”

او همچنین گفت که مواقعی وجود دارد که نزدیکان از طریق تلفن مطلع می شوند، اما بهتر است این کار را حضوری انجام دهید.

جان سیول، شهردار سابق تورنتو و هماهنگ کننده ائتلاف پاسخگویی پلیس تورنتو، که برای پاسخگویی بیشتر پلیس به مردم تلاش می کند، می گوید پلیس می توانست اقدامات بیشتری را برای ردیابی کودکان تیلور انجام دهد، از جمله تماس با صاحب خانه یا همسایه ای که تماس گرفته است. 911.

او همچنین این سوال را مطرح می‌کند که چرا ماموران فقط با شماره تلفن‌های همراه تماس نمی‌گیرند تا اخبار را اعلام کنند.

سیول گفت: “این درست نیست. منظورم این است، بیا. ما باید با پلیس بهتر عمل کنیم وقتی کسی مرده است.”

«این یک سلب مسئولیت است. پلیس وظیفه دارد در این شرایط عاقلانه عمل کند و این کار را نکرد.»

در همان روز، پلیس اطلاعاتی در مورد خویشاوندان بعدی دریافت کرد: WoodGreen

نامه قانونی که خانواده به پلیس فرستاده بود نیز برای WoodGreen که مدیریت ساختمان آپارتمانی که تیلور در آن زندگی می کرد ارسال شد.

خانواده می‌گویند که سازمان غیرانتفاعی نیز مقصر است زیرا گزارش پلیس می‌گوید که افسران سعی کردند اطلاعات مربوط به نزدیکان را پیدا کنند «اما پرونده رسمی خالی بود» و بازپرس باید به دفتر اصلی WoodGreen برود.

جیمز گفت: «این اتفاق باعث ایجاد یک اثر دومینویی شد.

WoodGreen ادعا می کند که همه پرونده های مستاجر الکترونیکی هستند و زمانی که افسران پس از تماس با آنها در ساختمان بودند، اطلاعات صحیح نزدیکان خود را از طریق تلفن به پلیس ارائه می داد.

“اولویت شماره 1 WoodGreen ایمنی مشتریان ما است و ما گزارش های مرگ، خشونت، آسیب، آزار و اذیت یا رفتار نادرست را به هر شکلی بسیار جدی می گیریم. کارکنان ما به خوبی آموزش دیده اند و از روش های استاندارد پیروی می کنند.

WoodGreen سیاست‌ها و رویه‌های ما را بازبینی کرده و خواهد کرد تا اطمینان حاصل شود که ما از مشتریان و خانواده‌های آنها به بهترین شکل ممکن حمایت می‌کنیم.

این سازمان غیرانتفاعی نیز به خانواده و دوستان تیلور تسلیت گفت.

“تحمل کردن خیلی سخت تر”

خانواده تیلور از او به‌عنوان مردی دلسوز، مهربان و کمک‌کننده یاد می‌کنند که با هر کسی که ملاقات می‌کرد دوست بود.

می گویند وقتی می خندید جلوی خود را نمی گرفت، کارهای زیادی انجام می داد، به شیوه ای صمیمانه و منحصر به فرد.

آنها می گویند که با سؤالات بی پاسخی در مورد آنچه رخ داده است، مانده اند، که منجر به اطلاع رسانی نشدن آنها شد و یافتن تعطیلی دشوار است.

کریستین گفت: “بی تفاوتی آنها تحمل کل این وضعیت – از دست دادن پدرمان – را بسیار سخت تر کرد.”

الکساندرا می‌گوید که بیش از یک ماه پیش با بازپرس اصلی صحبت کرده است، او گفت که بررسی خواهد کرد که چرا به خانواده اطلاع داده نشده است، اما او پاسخی دریافت نکرده است.

خانواده می‌گویند برای آن‌ها مهم است که آنچه را که اتفاق افتاده مطرح کنند، زیرا از پلیس و WoodGreen می‌خواهند تا سیاست‌ها و رویه‌های آنها را به امید بهبود آنها بررسی کنند تا برای خانواده دیگری اتفاق نیفتد.

برای آنها این نیز راهی برای تکریم پدرشان است.

او واقعاً به اطرافیانش اهمیت می داد، حتی غریبه ها. و من فکر می کنم که ما سعی می کنیم آن را به روش خودمان پرداخت کنیم.”