سایمون کوتس به یاد میآورد که در سال 2011 هنگام سوار شدن به دوچرخهفروشی در خیابان رابسون در ونکوور قبل از شکست کاناکس در بازی نهایی جام استنلی در برابر بوستون بروینز، در سال 2011 مورد اوباش قرار گرفت و باعث شورش هواداران شد.
فروشگاه دوچرخه سایمون از سال 1986 شروع به کار کرده است و کوتس گفت که شورش جام استنلی در سال 1994 باعث شد تا زمانی که کاناک ها دوباره به فینال راه یافتند اقدامات احتیاطی را انجام دهد.
کوتس روز سه شنبه گفت: “در سال 2011، من هر روز بیرون بودم. مهمانی را تماشا می کردم، مردم را تماشا می کردم.” “در مرکز شهر، افراد زیادی خارج از کنترل بودند، مشروب مینوشیدند و همه چیز… و بعد حدس میزنم میتوانی بگوییم همه جهنم از بین رفت.”
آن شب دوباره در ذهن اوست زیرا کاناکس دور بعدی پلی آف را مقابل ادمونتون اویلرز چهارشنبه شب آغاز می کند.
او در تاملات خود در رابطه با مشکل ونکوور با پلی آف تنها نیست. شهردار کن سیم ماه گذشته در یک کنفرانس مطبوعاتی این شورش ها را تایید کرد و گفت که شهر “تاریخچه” دارد و باید مطمئن شود که هر رویداد پلی آف بسیار امن است.
او گفت: “ما قرار نیست فقط بگوییم “هی، بیایید یک مهمانی برگزار کنیم، این بار متفاوت خواهد بود.”
آنچه ما در گذشته آموختیم این بود که آنها در سال 2011 به چه فکر می کردند.
مهمانی ها را مرور کنید
Sim صبح چهارشنبه به خبرنگاران گفت که Oak Meadows Park میزبان یک مهمانی تماشای بازی 3 سری یکشنبه شب خواهد بود و مراکز اجتماعی و کتابخانه ها نیز میزبانی رویدادها را در نظر دارند.
سیم میگوید اگر Canucks به دور بعدی پلیآف صعود کند، PNE فرصتهایی برای تماشا خواهد داشت.
ونکوور پیت فرای گفت که شهر به جای اینکه طرفداران را مجبور به رفتن به مرکز شهر کند، میخواهد مهمانیهای تماشاگر را در سراسر شهر پخش کند. علاوه بر این، برنامه هایی برای خانواده پسند کردن آن وجود دارد.
او به سیبیسی نیوز گفت: «امیدواریم با مردم در جایی که هستند ملاقات کنیم.
او گفت که شهر شورش های گذشته را در ذهن دارد، بنابراین “احیای بزرگ” در مرکز شهر رخ نخواهد داد.
سایر شهرهای مترو ونکوور، از جمله دلتا، میپل ریج و نیو وست مینستر، قبلاً مهمانی های تماشای پلی آف را برنامه ریزی کرده اند.
ایان توستنسون، مدیر عامل انجمن خدمات رستوران و غذای بی سی، در مصاحبه ای گفت که با توجه به سابقه شهر از “رویکرد محتاطانه” شهردار ونکوور در جشن جام استنلی حمایت می کند.
او گفت: “رویدادهای بزرگ مانند فیفا، کنسرت های بزرگ و چیزهای دیگر، ما می توانیم این کار را به خوبی انجام دهیم.” من فقط نگرانم که اگر بیاحتیاطی چند تلویزیون نصب کنیم و دوباره 20000 نفر را به خیابان جورجیا دعوت کنیم، من فقط پیشبینی میکنم جایی مشکلی پیش بیاید.»
او گفت که برگزاری یک مهمانی اجتماعی بزرگ دیگر در مرکز شهر خطر دارد زیرا اگر “چیزی به طرز وحشتناکی اشتباه پیش برود، ما را به سالها عقب میاندازد و فکر میکنم پیشرفتهایی داشتهایم.”
“یک جو متفاوت”
در 15 ژوئن 2011، روز هفتمین بازی، سخنگوی اداره پلیس ونکوور گفت که شهر نسبت به سال 1994 “فضای متفاوتی” دارد و پلیس اطمینان دارد که پس از موفقیت مزاحمت دیگری ایجاد نخواهد شد. از المپیک. یک سال پیش.
گزارشی که پس از شورشهای سال 2011 تهیه شد، با عنوان «شبی که شهر به استادیوم تبدیل شد»، چگونگی آشکار شدن آن پیشبینیها را مشخص کرد.
در این گزارش که به سفارش استان و شهر ونکوور تهیه شده است، آمده است: “ونکوور تلاش کرد تا کار خوبی انجام دهد و خود را در وضعیت تقریبا غیرممکنی قرار داد.” «مردم خیلی زیاد بودند، پلیس خیلی کم نبود. هیچ تعداد قابل باوری از پلیس نمیتوانست از ترافیکی که در آن شب در خیابانهای ونکوور دیدیم، جلوگیری کند.»
نویسندگان این گزارش، جان فورلونگ و داگلاس کیف، گفتند که الکل و نوشیدن آن شب «مثل بنزین روی آتش بود».
الکل به رفتار بد دامن زد و قانون شکنی را برانگیخت که همه ما را شگفت زده و خشمگین کرد.»
پلیس فیلمهای دوربینهای مداربسته را بررسی کرد و از مردم درخواست کمک برای شناسایی مظنونان کرد که منجر به صدها پرونده جنایی شد.
“هیچ کس تکرار نمی خواهد”
کوتس میگوید آتشسوزیها، شیشههای شکسته در خلیج، لندن مواد مخدر و یک پیتزافروشی در مجاورت را به یاد میآورد – و لحظات “تنشآمیزی” زمانی که آشوبگران سعی میکردند تختهای را که او برای محافظت از فروشگاه دوچرخهاش گذاشته بود، خراب کنند.
او گفت که دخترش او را صدا زد که “جیغ بزند” و از او التماس کرد که به خانه بیاید، اما او برای محافظت از فروشگاه پشت سر ماند.
برای کوتس، خاطرات شورشهای سال 2011 او را به این فکر میکند که یک «پارتی بزرگ» ایده خوبی نیست، اما مهمانیهای خانوادگی سرپوشیده برای بازیهای خارج از خانه در راجرز آرنا کنترلشده و موفق بوده است.
او گفت: “الان احساس خوبی دارم، بنابراین احساسی که دفعه قبل داشتم را ندارم.” هیچ کس نمی خواهد تکرار شود.