اکنون از همه رانندگان در منطقه تورنتو بزرگ و منطقه همیلتون که توسط افسران پلیس راهنمایی و رانندگی استان انتاریو متوقف می‌شوند، خواسته می‌شود که یک تست تنفسی انجام دهند – صرف نظر از اینکه برای چه چیزی متوقف شده‌اند.
OPP در این هفته اعلام کرد که افسران “تست های تنفس اجباری” را در هر توقف معمولی وسیله نقلیه به عنوان بخشی از یک سیاست جدید اجرای قانون با هدف سرکوب رانندگی در حالت مستی انجام می دهند، حتی اگر دلیلی برای مشکوک بودن راننده وجود نداشته باشد.
گروهبان گفت: «افسران OPP همیشه هنگام انجام آزمایش الکل اجباری به عنوان بخشی از گشت‌زنی‌ها و تحقیقات معمول خود از صلاحدید خود استفاده می‌کنند. کری اشمیت در مصاحبه ای گفت.
اکنون… هنگامی که آنها راننده ای را برای هر تخلف یا تحقیقاتی متوقف می کنند، الزامات اجباری دستگاه تنفس را نیز در نظر می گیرند تا مطمئن شوند رانندگان هوشیار هستند و رانندگی نمی کنند.”
این ابتکار توسط سازمان پیشرو ضد رانندگی در کشور ستایش شده است، اما توسط یک گروه ملی حقوق مدنی به عنوان مغایر با قانون اساسی مورد انتقاد قرار گرفته است.
“بدون سوگیری”: OPP
در کانادا رانندگی تحت تأثیر الکل، مواد مخدر یا هر دو غیرقانونی است. رانندگانی که میزان الکل خون آنها 0.08 درصد است، زیر سن قانونی تلقی می شوند و تحت پیگرد قانونی قرار می گیرند.
تست الکل اجباری چیز جدیدی نیست – افسران پلیس در سراسر کشور از زمانی که دولت فدرال قانونی را در سال 2018 تصویب کرد، این توانایی را داشتند که هر راننده ای را برای استفاده احتمالی الکل متوقف کرده و آزمایش کنند. امتناع از ارائه به یک آزمایش کننده تنفسی ممکن است تحت پیگرد قانونی قرار گیرد.
اما OPP می‌گوید وادار کردن رانندگان به انجام تست در هر توقف به بازدارندگی بیشتر رانندگان آسیب‌دیده و ایمن‌تر کردن جاده‌ها در میان روند رو به رشد تصادفات و جریمه‌های رانندگی ناقص کمک می‌کند.
اشمیت گفت که هزینه های رانندگی در حالت مستی امسال تقریباً 30 درصد نسبت به میانگین پنج سال گذشته افزایش یافته است و 11000 استناد رانندگی در حالت مستی در مقایسه با 8800 در سال 2019 صادر شده است. سال گذشته 51 نفر در تصادفات ناشی از مصرف الکل یا مواد مخدر در سراسر استان جان باختند.
او گفت که این سیاست که از قبل اجرا شده است، تعداد توقف های رانندگان را افزایش نخواهد داد. در عوض، افرادی که به دلیل سرعت غیرمجاز، رانندگی حواس پرت، کمربند ایمنی یا سایر تخلفات متوقف می شوند، ملزم به انجام تست تنفس هستند.
اشمیت گفت: “هیچ تعصبی وجود ندارد. همه مورد بررسی قرار می گیرند.” “این برای همه رانندگان منصفانه است و هیچ جامعه یا گروهی وجود ندارد که احساس کند هدف قرار گرفته اند.”
این خط مشی توسط افسرانی که از گروه های OPP در تورنتو، میسیساگا، برلینگتون، کمبریج، آرورا، ویتبی، نیاگارا و بزرگراه 407 عمل می کنند، اعمال خواهد شد.
این حرکت از رهبری RCMP در ساسکاچوان پیروی می کند، که در 1 آوریل شروع به انجام آزمایش تنفس در هر ایستگاه ترافیکی در حوزه قضایی خود کرد.
“ادراک گرفتار شدن” می تواند کمک کند: وکیل
استیو سالیوان، مدیر عامل MADD کانادا، گفت که سازمان او سال ها برای گسترش آزمایش اجباری الکل تلاش کرده است.
سالیوان می‌گوید: «آنچه که افراد تصمیم می‌گیرند رانندگی کنند در حالی که مشکل دارند، تأثیر می‌گذارد… تصور آنها از گرفتار شدن است. “اگر فکر می کنید که احتمال بیشتری وجود دارد که پلیس شما را دستگیر کند، رفتار خود را تغییر خواهید داد.”
وزارت دادگستری می گوید مطالعات نشان می دهد که تا 50 درصد از رانندگانی که سطح الکل خونشان بالاتر از حد مجاز قانونی است، در ایستگاه های کنار جاده ناشناس می مانند. این وزارت می‌گوید که میزان تصادفات جاده‌ای مرگبار در کشورهای دیگری که تست الکل اجباری در آنها اعمال شده است، به میزان قابل توجهی کاهش یافته است.
سالیوان گفت که آزمایش‌های اجباری دستگاه تنفس به افسران کمک می‌کند تا رانندگان مست بیشتری را شناسایی کنند.
سالیوان گفت: “خیلی از رانندگان آسیب دیده واقعی وجود دارند که پلیس فقط به دلیل مشکوک بودن از آنها عبور می کند.” “صحبت کردن با افسران پلیس در سایر حوزه های قضایی، [they] بگویید، “وقتی از آن استفاده کردم، در واقع افراد معلولی پیدا کردم که هرگز در گذشته به آنها مشکوک نبودم.”
یک گروه آزادی های مدنی نسبت به منشور ابراز نگرانی می کند
شاکر رحیم، مدیر عدالت کیفری انجمن آزادی‌های مدنی کانادا، گفت که سازمان او به شدت نگران است که این گسترش منشور حقوق و آزادی‌ها را که از افراد در برابر جستجو و توقیف غیرمنطقی محافظت می‌کند، نقض می‌کند.
رحیم گفت: «ما موافقیم که رانندگی در حالت مستی یک مشکل جدی است که باید به آن رسیدگی شود، اما معتقدیم راه‌های مؤثرتری برای انجام این کار وجود دارد که با منشور مطابقت دارد.
رحیم گفت که پلیس می تواند به استفاده از پست های بازرسی کنار جاده ای ادامه دهد، جایی که هر راننده ای که متوقف می شود مجبور به ارائه نمونه تنفس اجباری نیست.
CCLA هنگام معرفی قانون فدرال 2018 مخالفت کرد و رحیم گفت که این سازمان در آن زمان به سایر حوزه‌های قضایی که آزمایش تنفس اجباری را معرفی کردند، نگاه کرد. ارتباط قطعی بین تست تنفس اجباری و کاهش رانندگی در حالت مستی در این حوزه‌های قضایی استنباط شد، زیرا عوامل دیگری مانند کمپین‌های آموزشی و افزایش اجرای قانون نیز نقش داشتند.
رحیم گفت: «ما می‌توانیم در جامعه‌ای زندگی کنیم که پلیس بتواند هر زمان که بخواهد وارد آپارتمان شما شود و وسایلتان را جستجو کند یا می‌دانید، شما را در خیابان بگذارد و بگوید جیب‌هایتان را باز کنید. شاید در نتیجه یک یا دو یا چند جنایت کشف شود، اما این جامعه آزاد و دموکراتیک نیست.»
رحیم گفت که CCLA هرگونه چالش بالقوه قانونی در مورد قانون 2018 را زیر نظر خواهد داشت و در صورتی که “پرونده مناسب” به دادگاه عالی کانادا برسد، مداخله خواهد کرد.