او به دلیل زخم فشاری پای خود را از دست می دهد. طرفداران معلولیت می گویند که این نشان دهنده یک مشکل بزرگتر است

ساندرا لانگلوا چاره ای جز قطع پای چپ خود در روز دوشنبه ندارد. او یک سال است که زخم فشاری دارد که خوب نمی شود.

لانگلویس که از کمر به پایین فلج است، گفت: «خیلی طاقت‌فرسا است.

او می گوید که با آن کنار آمده است، اما زمان برد.

«دوره‌ای بود که اوضاع چندان خوب پیش نمی‌رفت. من حتی نمی توانستم خانه را ترک کنم.

«شاید بخواهید هر کاری که می توانید برای التیام زخم انجام دهید، اما اگر نمی خواهد خوب شود، نمی خواهد خوب شود. در یک مقطع زمانی باید با این واقعیت روبرو شوید که چاره ای جز از دست دادن یک عضو ندارید.”

او می گوید که نمی فهمد چرا دولت هنوز به نیازهای افراد مبتلا به زخم فشاری پاسخ نمی دهد، به ویژه پس از چی اتفاق افتاد نورمن مونیر.

یک مرد 66 ساله چهار پلژی کبکی در ماه مارس پس از ابتلا به یک زخم فشاری وحشتناک – که در آن استخوان‌ها و ماهیچه‌ها در معرض دید بودند – در طی چهار روز و دو ماه اقامت خود در بیمارستانی روی برانکارد در سن ژروم، تصمیم به مرگ کمکی گرفت. بنابراین.

او و شریک زندگی اش از کارکنان یک تشک فشار متغیر ویژه خواستند که به موقع نرسیده باشد.

چند روز پس از مرگ او، سازمان محلی کبک Moëlle Épinière et Motricité Québec خواستار تحقیقات مستقل از دولت کبک شد.

آریانا گوتیه ترمبلی، سازمان‌دهنده انجمن Moëlle Épinière و Motricité Québec، گفت: «آقای Meunier بیشتر شبیه یک بیمار مزاحم بود.

– این چیزی است که ما را بسیار ناراحت می کند.

گوتیه ترامبل گفت، متأسفانه، این موضوع مشترکی در میان اعضای سازمانی است که مونیر بخشی از آن بود.

او گفت: «این بسیار ناراحت کننده است زیرا مردم آسیب پذیری و وابستگی خود را به سیستم مراقبت بهداشتی تشخیص می دهند. “هیچ کس در امان نیست.”

این هفته، سازمانی برای افراد دارای تحرک کم خواستار پیشگیری و آموزش بیشتر شد تا مطمئن شود که کارکنان مراقبت های بهداشتی می دانند چگونه از زخم بستر اجتناب کنند و چگونه آن را درمان کنند.

در یک بیانیه ایمیلی، وزارت بهداشت گفت که زخم فشاری یک “مسئله اولویت” است و در چند ماه گذشته برای افزایش آگاهی کارکنان در مورد اهمیت کنترل زخم فشاری در افراد مبتلا به آسیب های نخاعی، ارائه شده است.

در این پیام آمده است: وزارت بهداشت، درمان و حفاظت اجتماعی با همکاری دو مرکز برای معاینه ضایعات نخاعی در بزرگسالان همکاری می کند.

گوتیه ترامبل می گوید که مرکز کبک مدیریت ضعیفی دارد و کارکنان آن کم است.

مقامات بهداشتی محلی کبک در مورد نیاز به نیروی اضافی اظهار نظر نکردند، اما در بیانیه ای ایمیلی گفتند که این مرکز که متخصص زخم بستر است، لیست انتظار ندارد و اخیراً کمپینی را برای جلوگیری از توسعه مجتمع راه اندازی کرده است. دردهای سخت بیماران

گوتیه ترمبلی می‌گوید مقامات بهداشتی به دعوت سازمان برای نشست اجتماعی خود در روز سه‌شنبه، جایی که حدود دوجین عضو داستان‌های ترسناک خود را به اشتراک گذاشتند، پاسخ ندادند – که بر اهمیت این که کارگران متخصص و فعال چگونه تفاوت ایجاد می‌کنند، تاکید می‌کند.

ترس و اضطراب گاهی همه چیز را فرا می گیرد

وقتی سایمون پلاموندون عکس زخم بستر شدید خود را در دست داشت، آنهایی که جمع شده بودند، نفس نفس زدند. او سال ها در بیمارستان رفت و آمد داشت.

پلاموندون گفت: «من چهار ماه در بیمارستان بودم. “و تازه برگشت. سپس پنج ماه دیگر در بیمارستان با سه زخم بستر.”

شری کریگ به اشتراک گذاشت که این بزرگترین ترس اوست.

وقتی او بیدار است، دائماً به حرکت، تنظیم و نشستن درست فکر می کند.

گاهی اوقات نگرانی در مورد آن او را می بلعد.

کریگ گفت: «همیشه آنجاست.

او می‌تواند خیلی سریع به سراشیبی برود زیرا ما نمی‌توانیم آن را احساس کنیم… چیزی که من را بیشتر می‌ترساند زخمی است که پیچیده می‌شود و می‌میری.

کریگ، یک پرستار در خانه سالمندان که 12 سال است فلج شده است، می گوید که چهار زخم بستر شدید داشته است که آخرین آنها بیش از یک سال طول کشید تا بهبود یابد.

او می گوید پیشگیری بهتر توسط کادر پزشکی می تواند از عوارض و بستری شدن در بیمارستان جلوگیری کند، حتی هزینه افرادی را که به گفته او گاهی اوقات می توانند برای یک بسته پنج بانداژی 95 دلار بپردازند، کاهش می دهد.

کریگ گفت: “این خیلی سریع جمع می شود.” «این قسمت غم انگیز است. من میتوانم [pay that] و هنوز یک سال طول کشید. پس این برای افرادی که ممکن است پولی برای پرداخت این پانسمان ها نداشته باشند چه معنایی دارد؟»

کریگ پس از گذراندن دوره‌های دانشگاهی در مورد زخم‌ها می‌گوید جای تعجب نیست که برخی از متخصصان مراقبت‌های بهداشتی همه اقدامات لازم برای جلوگیری از زخم فشاری را نمی‌دانند.

کریگ گفت: «در این دوره، آنها حتی در مورد افرادی که فلج بودند صحبت نکردند. “این فقط خیلی کلی بود.”

او می گوید که بدون حمایت کارکنان و بیماران، این به یک چرخه معیوب ساکت تبدیل می شود.

کریگ گفت: «ما باید بتوانیم برای یافتن راه حل با یکدیگر صحبت کنیم.

این اپوزیسیون می گوید: ما باید اقدام کنیم

الیزابت پراس، MNA لیبرال D’Arcy-McGee و منتقد رسمی اپوزیسیون در خدمات اجتماعی و افراد دارای معلولیت، می گوید که دولت کبک مسئولیت رسیدگی به وضعیت را دارد.

پراس که روز سه شنبه در سازمان رویدادهای عمومی شرکت کرد، گفت: “ما باید از این موقعیت ها آگاه باشیم تا در آینده از آنها اجتناب کنیم، زیرا آنچه برای آقای مونیر اتفاق افتاد واقعاً یک تراژدی است و تراژدی است که نمی توانیم آن را در کبک تکرار کنیم.” در شهر کبک

حتی شنیدن اینکه مردم سه، چهار و پنج ماه را به دلیل زخم بستر در بیمارستان‌ها سپری می‌کنند… ما را متوجه می‌کند که باید اقدام کنیم.»

پراس می گوید که با Moëlle Épinière et Motricité Québec برای ارائه طوماری به مجلس ملی در حمایت از خواسته های این سازمان همکاری می کند.