پروژه مسکن برنامه ریزی شده، اسکارپمنت نیاگارا: مخالفان را تهدید می کند

مخالفان یک پروژه مسکن در دره بیور انتاریو هشدار می‌دهند که این پیشنهاد راه را برای توسعه بیشتر مناطق حفاظت‌شده نیاگارا باز می‌کند.

این پروژه شامل ساخت 280 خانه شهری و 90 آپارتمان در نزدیکی رودخانه بیور در نزدیکی کیمبرلی، انتاریو، در محل استراحتگاه کوهستانی سابق تالیسمان، در حدود 150 کیلومتری شمال غربی تورنتو است.

ملک تلیسمان در بیوسفر ارتفاعی نیاگارا قرار دارد، زمینی به طول ۷۲۵ کیلومتر که از آبشار نیاگارا به شبه جزیره بروس می‌پیچد.

استفان گریگز، رئیس اتحادیه کریدور اسکارپمنت، یک گروه حفاظتی غیرانتفاعی، می‌گوید که تصویب این پروژه احتمال توسعه مسکن در دیگر املاک زیربغل با وضعیت مشابه زمین‌های تلیسمان را افزایش می‌دهد.

گریگز در مصاحبه ای گفت: “نگرانی ما این است که اگر اجازه داده شود این توسعه ادامه یابد، پیگیری آن برای دیگران بسیار آسان تر خواهد بود.”

گریگز گفت: ما در مورد این پیشنهاد بسیار نگران هستیم. منظره قلب دره بیور که قلب ارتفاعات نیاگارا است برای همیشه از بین خواهد رفت.

انتاریو پلان اسکرپ نیاگارا از زمان ایجاد آن توسط استان در سال 1985، استفاده از زمین در سراسر منطقه را تنظیم کرده است. اگر چه این طرح از قسمت اعظم آبگیر محافظت می کند، اما توسعه در زمین های تفریحی مجاز است. این شامل ملک سابق تلیسمان است که از سال 2011 به عنوان پیست اسکی فعالیت نمی کند.

طبق مطالعه ای که توسط اتحادیه کریدور اسکارپمنت انجام شده است، 34 ملک وجود دارد که بیش از 6600 هکتار را پوشش می دهند و برای استفاده تفریحی تعیین شده اند.

این بیش از دو برابر دولت نخست وزیر داگ فورد است باز کردن برای توسعه در گرین‌بلت انتاریو، قبلا بد طرح در شرایط مخالفت عمومی

گریگز گفت: «این یک موضوع بسیار جدی برای استان است که باید توسط دولت استانی متمرکز شود.

گروه توسعه Beaver Valley، شرکت پشتیبان پروژه Talisman جزئیاتی را ارائه کرد برنامه ریزی به شهرستان گری در اواسط آوریل.

CBC News از مقامات این شرکت خواست تا مصاحبه کنند. در بیانیه ای ایمیلی، پل موندل، معاون توسعه و برنامه ریزی، گفت که این پیشنهاد «فضای باز قابل توجهی را در بیشتر زمین ما ایجاد و حفظ می کند، نیازهای زیرساختی جامعه را پشتیبانی و بهبود می بخشد، فرصت های شغلی جدید را فراهم می کند و بخش کوچکی به ارائه کمک می کند. مسکن بسیار مورد نیاز برای تمام شهرستان گری.”

شرکت گروه توسعه بیور ولی سایت خانه‌ها را به‌عنوان «ترکیبی از گزینه‌های مسکن که هم برای کاربران نهایی که می‌خواهند در آن منطقه زندگی و بازی کنند و هم برای سرمایه‌گذاران، با یک برنامه اجاره حرفه‌ای مدیریت‌شده، جذاب خواهد بود».

این شرکت می گوید که پروژه آنها دره بیور را “احیا” خواهد کرد.

“ما باید از آن محافظت کنیم”

با این حال، برخی از ساکنان محلی معتقدند که مقیاس این پروژه برای حومه شهر بسیار بزرگ است.

اریکا فرگوسن که در این منطقه بزرگ شده و به عنوان پزشک خانواده کار می کند، می گوید: «چیز خاصی در دره بیور وجود دارد و ما باید از آن محافظت کنیم.

ما نمی خواهیم این به برامپتون تبدیل شود. ما نمی خواهیم این اتفاق بیفتد [the town of] کوه های آبی،» او گفت.

این پیشنهاد 370 واحدی فوراً تعداد خانه‌های کیمبرلی را سه برابر می‌کند و آن را به بزرگ‌ترین واحد فرعی در گری هایلندز تبدیل می‌کند، شهرداری با تنها 4100 خانوار. داده های سرشماری.

فرگوسن در مصاحبه ای گفت: «از بالا تا پایین، منطقی نیست. تنها راه منطقی این است که پول در جیب برخی افراد بگذاریم و ما خیلی بیشتر از چیزی که به دست آوریم ضرر خواهیم کرد.»

زمین به قیمت 2.5 میلیون دلار فروخته شد

شهرداری Gray Highlands که پس از ورشکستگی استراحتگاه مالک زمین های Talisman شد. فروخته شد بسته ای از دو قطعه به مساحت کل 55 هکتار متعلق به شرکت سرمایه گذاری خصوصی Westway Capital Inc. در سال 2022 به مبلغ 2.5 میلیون دلار.

گریگز از این فروش به عنوان یک “معامله دوست داشتنی” انتقاد می کند. قیمت 275000 دلار کمتر از قیمت اصلی بود پیشنهاد ساخته شده توسط Escarpment Biosphere Conservancy، یک موسسه خیریه حفاظت از زمین.

این دو بخش در بالا و پایین پیست های اسکی سابق قرار دارند. پیشنهاد فعلی Beaver Valley Development Group برای قسمت پایینی است و این شرکت برنامه‌های خود را برای بخش بالایی که هم مرز بروس تریل در امتداد خط الراس است منتشر نکرده است.

جوئل لاهد، یکی از اعضای شورای Highlands خاکستری که پس از فروش زمین انتخاب شد و در نزدیکی زمین‌های Talisman زندگی می‌کند، می‌گوید مخالفت‌های زیادی با این پروژه وجود دارد، به‌ویژه در میان مردم ساکن در کیمبرلی و اطراف آن.

Lougheed در مصاحبه ای گفت: “توسعه پیشنهادی برای اندازه جامعه ما بسیار کوچک است.” “این عدالت را رعایت نمی کند که چرا ما این منطقه را دوست داریم، چرا بسیاری از ما انتخاب کردیم که این منطقه را خانه خود کنیم.”

پیشنهاد توسعه همچنان منوط به تایید شوراهای شهرستان گری و گری هایلند و کمیسیون شیب نیاگارا – نهاد استانی که طرح اسقاط را مدیریت می کند.

لوغید گفت: “مسلماً برخی از شوراها و برخی از کارکنان و شاید حتی برخی از ساکنان می خواهند توسعه پیدا کنند، اما بر اساس تجربه من و کسانی که با آنها صحبت می کنم، این نظر اکثریت نیست.”

«بیشتر مردم اینجا هستند [in the Beaver Valley] من به ویژه درک می کنم که اینجا جایی نیست که نیاز به توسعه به چنین ظرفیتی داشته باشد.”

سازنده می گوید این طرح با مقررات منطقه بندی مطابقت دارد

گروه توسعه دره بیور می گوید که پیشنهاد تقسیم بندی ارائه شده به شهرستان گری با قوانین منطقه بندی و منطقه بندی فعلی مطابقت دارد و می گوید 75 درصد از ملک قابل توسعه نیست.

برایان میلن، ناظر شهرستان گری، که ریاست شورایی متشکل از شهرداران و معاونان شهردار 9 شهرداری این شهرستان را بر عهده دارد، می‌گوید منطقه‌بندی املاک مدت‌هاست که اجازه مسکن را داده است.

میلن در مصاحبه ای گفت: “بنابراین سوال این نیست که آیا توسعه وجود خواهد داشت یا خیر، بلکه بیشتر این سوال است که اگر توسعه پیش برود، چگونه خواهد بود.”

“من فکر نمی کنم افراد بیشتری بیایند [to live in the area] خود یک مشکل است فقط باید مطمئن شویم که اثرات به درستی کاهش می یابد.”

میلن گفت که هنوز راه زیادی تا تصمیم گیری هیئت مدیره شهرستان گری در مورد پیشنهاد زیربخش باقی مانده است و قبل از آن یک جلسه استماع عمومی برگزار خواهد شد.

او گفت: «ما از یک پله صرفاً به دلیل مسکن بودن آن نمی گذریم.

میلن می‌گوید که نگران چیزی است که او آن را «تمرکز ویژه» دولت استانی بر مسکن می‌خواند.

من می گویم، نه به این سرعت. ملاحظات دیگری نیز وجود دارد که باید قبل از شروع به زدن دو در چهار در هوا و ساختن خانه‌ها در نظر بگیریم.»

گریگز از اتحادیه کریدور اسکارپمنت می گوید این پروژه خانه های مورد نیاز برای حل بحران مسکن انتاریو را ایجاد نمی کند.

گریگز گفت: «این به وضوح با اهداف کمیسیون تخریب نیاگارا در تضاد است و قطعاً هیچ یک از اهداف دولت استانی برای مسکن ارزان قیمت را برآورده نمی کند.

استان حق توقف پروژه را دارد

او و دیگر مخالفان این پروژه از استان می خواهند تا قبل از دریافت مجوزهای لازم برای شروع ساخت، برای جلوگیری از توسعه وارد عمل شود.

گریگز گفت: «کابینه می‌تواند با یک قلم، تغییرات جزئی در طرح اسکارپمنت نیاگارا ایجاد کند که این اموال و اموال مشابه آن را به حالتی که باید قبل از اینکه یک تپه اسکی کار می‌کرد، بازگرداند.

تاکنون هیچ نشانه ای مبنی بر آمادگی کابینه فورد برای انجام این تغییرات وجود ندارد.

گریدون اسمیت، وزیر منابع طبیعی و جنگل‌داری می‌گوید که این پیشنهاد نیازمند مجوز توسعه از کمیسیون تخریب نیاگارا است که او بر آن نظارت دارد.

اسمیت در بیانیه‌ای به سی‌بی‌سی نیوز گفت: «مقامات این وزارتخانه به همکاری نزدیک با شهرداری‌های مربوطه و مقامات شریک ادامه خواهند داد تا اطمینان حاصل کنند که سیاست‌های طرح تخریب نیاگارا به‌درستی در فرآیند بررسی در نظر گرفته می‌شوند.»

راب لاورتی، که 50 سال در مزرعه ای در این منطقه زندگی می کند، ایجاد طرح اسکارپمنت نیاگارا در سال 1985 را لحظه ای مهم برای انتاریو می خواند، زیرا این طرح توسعه آپارتمان پیشنهادی را که به گفته او می توانست دره بیور را “ویران کند” متوقف کرد.

لاورتی، رئیس بنیاد اسکارپمنت نیاگارا، می‌گوید پیشنهاد زمین طلسم لحظه کلیدی دیگری است، این بار برای دولت فورد.

لاورتی در مصاحبه ای گفت: «اگر چنین اتفاقی بیفتد، مکان خوبی برای زندگی نخواهد بود و برای حیات وحشی که به اینجا می آیند، مکان خوبی نخواهد بود.

او گفت: «اگر نتوانیم آن را نجات دهیم، پس با مشکل جدی و جدی مواجه هستیم.