یک بیلبورد دیجیتال هفته گذشته میدان تایمز نیویورک را با پیامی از دو جامعه آبناکی در کبک روشن کرد: آنها “تنها حافظان هویت آبناکی” هستند.
هیئتی از شورای آبناکی اوداناک، وولیناکا و مجمع ملل اول کبک-لابرادور پیام مشابهی را به بیست و سومین نشست مجمع دائمی سازمان ملل متحد در مورد مسائل بومی به عنوان بخشی از تلاش مستمر برای محکوم کردن گروه های آبناکی به رسمیت شناخته شده توسط سازمان ملل ارائه کردند. ایالات متحده.
ریک اوبامساوین، رئیس آبناکی اوداناک هفته گذشته به سازمان ملل گفت: «ملت ما با بی عدالتی بزرگی مواجه است.
«چه کسی حق دارد بگوید مردم شما چه کسانی هستند؟ ملت من قوی است. ما می دانیم مردم ما چه کسانی هستند، اما به خاطر این مرزی که ایجاد شده، صدایی نداریم.»
از سال 2011 و 2012، ایالت ورمونت به طور قانونی چهار گروه را به عنوان قبایل آبناکی به رسمیت شناخته است. اوبومساوین و ادعای او مبنی بر اینکه بسیاری از اعضای گروه ها منشأ بومی ندارند و در نتیجه ملت را «استثمار» و «تعریف نادرست» می کنند.
سیگوانیس لاشاپل گفت: «ما از سازمان ملل متحد درخواست کرده‌ایم تا این موضوع را در سراسر جهان اعلام کند.
لاشاپل، 26 ساله، و پسر عمویش، آیزاک لاشاپل-گیل، 24 ساله، بخشی از هیئت بودند و در یک رویداد جانبی با عنوان “فریب هویت و خودتعیین بومی: دیدگاه های جوانان آبناکی” سخنرانی کردند.
چگونه ملت Wabenaki می تواند ادعای خودمختاری، خودمختاری و خودمختاری داشته باشد در حالی که حقوق اولیه ما دائماً توسط افراد و گروه هایی که خود را جعل می کنند پایمال می شود؟ لاشاپل-ژیل پرسید.
پاسخ روشن است، ما باید برای حفظ جوهره هویت و حاکمیت خود در مقابل این روند پیش بینی و مقاومت کنیم.»
قبایل شناخته شده در ورمونت
قلمرو سنتی آبناکی یا به زبان آنها نداکینا از جنوب کبک تا شمال ماساچوست امتداد دارد و ورمونت و نیوهمپشایر را در بر می گیرد.
به دلیل استعمار و جنگ، آبناکی ها از سرزمین خود به شمال رانده شدند و در اوداناک و وولینک کنونی، نزدیک تروا-ریویر، کوئه، ساکن شدند. این دو جامعه بیش از 3000 عضو دارند که بیشتر آنها در خارج از ذخیره گاه ها زندگی می کنند.
در سال 2011، گروه Nulhegan از قبایل Kusuk Abenaki و Elnu Abenaki در ورمونت به رسمیت شناخته شد. یک سال بعد، ملت آبناکی میسیسکوی و کااسک آبناکی ملت کواس به دنبال آن بودند.
به عنوان گروه هایی که از نظر قانونی به رسمیت شناخته شده اند، آنها مجاز به فروش آثار هنری بومیان آمریکا، بازگرداندن بقایای انسانی، تأثیرگذاری بر برنامه درسی سراسر ایالت، دسترسی به بودجه برای برنامه های اجتماعی و دریافت مجوزهای شکار و ماهیگیری رایگان هستند.
در سال 2005، کشور آبناکی ایالت میسیسکوی، چهار معیار از هفت معیار اجباری برای وضعیت فدرال ایالات متحده را برآورده نکرد. اداره امور سرخپوستان ایالات متحده تشخیص داد که این گروه 1171 نفری نتوانست ثابت کند که اعضای آن از یک قبیله تاریخی هستند، که از سال 1900 به عنوان یک “رعیت” سرخپوستان آمریکایی به طور مداوم وجود داشته است، و اینکه این گروه سیاسی است. قدرت بر اعضای آن
تحقیقاتی که توسط داریل لروکس، دانشیار دانشگاه اتاوا انجام شد، نشان داد که اکثر این اعضا اصل و نسب آبناکی نداشتند، بلکه در عوض از نوادگان مهاجران فرانسوی کانادایی به ایالات متحده بودند.
سال گذشته، او یافته‌های خود را در مقاله‌ای با عنوان «شناسایی ایالت و خطرات تغییر نژاد» در مجله فرهنگ و تحقیقات سرخپوستان آمریکا منتشر کرد.
این شجره نامه به طور مستقل توسط CBC News تأیید نشده است.
“قبایل بسیاری”
رهبری آبناکی که توسط ورمونت به رسمیت شناخته شده است، اتهامات مربوط به تغییر نژاد را نادرست و خشونت آمیز می خواند.
دان استیونز، رئیس گروه Nulhegan از Coosuk Abenaki Nation و می نویسد: «این مضحک است که فکر کنیم یک قبیله می تواند ادعای کنترل انحصاری بر کل فرهنگ داشته باشد، در حالی که تاریخ نشان می دهد که ملت آبناکی قبایل زیادی در دو طرف مرز کانادا داشته است. مدیر اجرایی Abenaki Helping Abenaki Inc. در بیانیه ای ایمیلی به CBC Indigenous.
ریچ هولشوک، سخنگوی گروه موسیقی النو آبناکی و رئیس کمیسیون ورمونت در امور هند، با بیانیه ای به CBC Indigenous ایمیل زد که خواستار فراگیری و نیاز به همزیستی شد.
هولشوک نوشت: «در حالی که ممکن است در سفرهای ما تفاوت هایی وجود داشته باشد، آینده فرزندان ما به نحوه رفتار ما بستگی دارد.
این یک مسئولیت بزرگ است و ما تصمیم گرفتیم با هم برای احیای این رابطه با قدردانی و احترام کار کنیم.»
از مشارکت در روند به رسمیت شناختن دولت مستثنی شده است
دنیس واتسو یکی از صدها عضو اودانک است که در آلبانی نیویورک زندگی می کند. او در سال 2011 با روند به رسمیت شناختن ایالت مخالفت کرد، اما گفت که سنای ورمونت ساکنان غیر ورمونت را از شهادت منع کرد.
او درباره این روند گفت: “ما نمی توانستیم صحبت کنیم. ما نمی توانستیم از طرف خودمان صحبت کنیم.”
او گفت که بسیاری از قانونگذاران، از جمله فرماندار فیل اسکات، از رسیدگی به این موضوع خودداری کرده اند.
آنها هنوز گوش نمی دهند. آنها زمان داشتند و صدای ما را در تمام این سال ها شنیدند.”
«ما این را به جهان نشان می‌دهیم که وقتی هنوز نمی‌توانیم صدایمان را بشنویم، این یک بی‌عدالتی کامل است. کسی گوش نمیده قانونگذاران ورمونت گوش نمی دهند. فرماندار ورمونت گوش نمی دهد.”
اوبومساوین گفت که درخواست های متعددی برای دیدار با فرماندار مطرح کرده است، اما بی فایده است. دفتر اسکات به درخواست ها برای اظهار نظر پاسخ نداد.
دو مرد جوان آبناکی امیدوارند که سخنرانی در یک مجمع بین المللی به یافتن متحدانی برای آرمان خود و ادامه تلاش های بسیج خود برای شناخته شدن و شناخته شدن جوامع خود در جنوب مرز کمک کند.